میزان نور مناسب برای هر محیط چقدر است؟
اینکه هر محیط چه میزان نوری لازم دارد، چه شدت، دما و رنگی از نور را می‌طلبد و چه طراحی خاصی باید برای آن در نظر گرفت، مبحثی عمیق و طولانی است که اینجا و در این مطلب قرار است به صورت اختصاری، آسان و موجز از آن بگوییم. شما می‌دانید میزان نور مناسب برای هر محیط چقدر است؟ تقسیم فضاهای نوری در منزل شما چگونه است؟ با ما همراه باشید!
شناسایی شدت نور لازم برای هر محیط
می‌دانیم که هر محیطی از خانه نیازمند نور خاص خودش است. برای اینکه متوجه شویم هر فضا چه میزان نوری لازم دارد ابتدا باید سطوح مختلف پخش و شدت نور را بشناسیم. بعضی از محیط‌ها نیازمند نور نرم و صیقل هستند؛ این گونه نورها به صورت تقریبا یکسان و نسبتا با شدت کم در فضا پخش می‌شود و حسی از آرامش و سکونت را القا می‌کند. چنین نوری برای حیط‌هایی مانند اتاق نشیمن یا اتاق خواب در خانه مناسب است که قرار نیست فعالیت‌هایی جدی یا نیازمند تمرکز در آن انجام شود.
دسته‌ی دیگری از نورها هستند که به شکل اسپات و تک نقطه‌ای در فضا جاری هستند. این نورها مناسب محیط‌هایی هستند که برعکس گروه قبلی، قرار است فعالیت‌های پرتمرکز در آنها انجام شود. آشپزخانه، اتاق کار، محیط‌های آزمایشگاهی و میز مطالعه مکان‌هایی از این جنس هستند که در نورپردازی آنها باید به اسپات‌ها رجوع کرد.
در محیط‌هایی مانند اتاق خواب که هم قرار است فضایی برای آرامش باشد و هم ممکن است افراد بخواهند برای کار و درس خواندن از آن استفاده کرد باید به سراغ نورپردازی‌های چندگانه رفت. طبق این استراتژی، می‌توان نور سافت و پخش‌کننده را به عنوان نور عمومی برای فضا استفاده کرد و برای زمان‌های کار و فعالیت متمرکز، از اسپات‌های موقت مانند چراغ مطالعه یا چراغی بالای میزکار استفاده کرد. در واقع اگر بپرسید میزان نور مناسب برای هر محیط چقدر است؟ جواب ما این است که باید دید قرار است چه فعالیتی در آن محیط صورت بگیرد! این مسئله نیاز فضا را مشخص می‌کند.
استفاده از نور برای کاربردهای خاص
گاهی در استفاده از روشنایی‌ها و لامپ‌ها در محیط، هدفی به جز کاربرد و نوردهی داریم. مثلا در گالری‌های هنری، یا دفاتری که کلکسیونی از تابلوهای مختلف به دیوار نصب است، یکی از کاربردهای اصلی نور، ایجاد تمرکز بر روی تابلوها و بهتر نشان دادن آنهاست. در این محیط‌ها معمولا چراغ‌ها در بالای آثار و با زاویه‌ای غیرمستقیم قرار می‌گیرند. نکته‌ی اهمیت در انتخاب لامپ برای این محیط‌ها این است که به جنس لامپ و متریال تابلو توجه شود تا از آسیب دیدن اثر در مدت زمان طولانی جلوگیری شود. همچنین برای تلطیف‌شدن نور این محیط‌ها، گاهی از وسایلی مانند کاغذهای کالک یا فیلتر جلوی صفحه‌ی لامپ استفاده می‌شود تا نوری که به اثر می‌رسد تیزی کمتری ساطع کند و ملایم‌تر باشد.
و اما نورپردازی در بخش‌های مختلف خانه
می‌پرسید میزان نور مناسب برای هر محیط چقدر است؟ اینجا به تفکیک راجع به هر بخش می‌خوانید.
در نورپردازی آشپزخانه بهتر است طوری عمل شود که در اطراف تمامی وسایل و ابزار مورد نیاز، روشنایی قابل قبولی داشته باشیم. گاز، یخچال، سینک و اوپن هر کدام باید به اندازه کافی روشن شوند تا فعالیت در این محیط باعث خستگی و یا آسیب چشم نشود. نورپردازی متمرکز نورپردازی مناسبی برای آشپزخانه است.
در محیط دستشویی بهتر است به نورپردازی آیینه دقت شود. قرار گرفتن منابع نوری در دو طرف آیینه با توجه به اینکه دو طرف صورتتان را روشن می‌کند می‌تواند انتخاب مناسبی باشد. ایده‌ی نورهای جانبی، به طور کلی برای دستشویی و حمام گزینه‌های خوبی است. قرار گرفتن یک منبع بزرگ و اصلی نوری بر روی دیواره‌ها یا بالای دوش در حمام به خوبی تمام فضا را روشن خواهد کرد.
فضاهایی مانند هال، پذیرایی و نشیمن قرار است بیش از هر چیز القاکننده‌ی حس راحتی، آرامش و ساکن و خنثی بودن شوند تا بتتوانید معاشرت و استراحت باکیفیتی را در آنها تجربه کنید. پس نورهای استفاده شونده در این محیط‌ها لازم است پرکننده سطوح، مکمل نور طبیعی و پراکنده در فضا باشند. البته اگر به کاربرد تزئیناتی نور هم فکر می‌کنید، می‌توانید از یک منبع نور قوی بالای میز ناهارخوری هم استفاده کنید تا فضا شارپ شود و از خنثی بودن کم فاصله بگیرد. نکته‌ای که در طراحی نور این محیط‌ها اهمیت دارد این است که نورها نباید به هیچ وجه بدون پوشاننده، در مواجهه‌ی مستقیم با چشم انسان قرار بگیرند. نورهای طبیعی‌تری مانند شمع یا فانوس می‌توانند مکمل‌هایی زیبا و تزئینی برای این‌گونه محیط‌ها باشند.